هتلسازي با چه قيمتي
دولت همسو با سازمان ميراثفرهنگي و با اجراي شركت توسعه گردشگري كه مدعي رونق خصوصيسازي در اين بخشه، مدام از ساخت هتل و راهاندازي بيش از 100 مركز اقامتي دم ميزنه. افزايش ظرفيت پذيرش مسافران و ارايه خدمات بهتر با هزينهاي كه به طور حتم «كم» نيست.
اما ساخت هتل و رونق گردشگري با بهرهبرداري از اقامتگاههاي جديد امكانپذير نيست. خصوصا در ايران. بر اساس آماري كه هنوز رسميت نيافته، درصد اشغال هتل هاي ايران در سال 38 درصده كه خب، به هيچ وجه قابل قبول نيست. در اين شرايط ساخت مراكز جديد با هدف كسترش گردشگري داخلي امري بيهوده و عبث مينمايد. چرا كه با بالا رفتن تختهاي اقامتي درصد اشغال هم كمتر از اوني ميشه كه هست.
به نظر من، كه يواش يواش دارم تبديل ميشم به يك كارشناس!! بهتره با تعريف و توزيع مناسب سفر در تمام طول سال هم درصد اشغال هتلها رو بالا برد و هم از حيف و ميلي كه دامن گردشگري رو گرفته صرفه اجتناب كرد.
با دوستي صحبت ميكردم، به من گفت:« وقتي ورزش كه لازمه در ايران جدي گرفته نميشه، چهطور انتظار داري گردشگري ورزشي، به عنوان يكي از زير مجموعههاي ورزشه، مورد توجه دولتمردان و البته مردم قرار بگيره؟»
برام جالب بود.
1 نظر:
در ۸:۵۳ بعدازظهر, بهمن ۲۴, ۱۳۸۵, ناشناس گفت...
اين كامنت مربوط مي شه به مطلب قبلي ات:
1) چرا فكر مي كني همسفري با تو و همسر نازنينت تحمل مي خواد؟
2) تبريك مي گم بابات كار با بي بي سي نه به خاطر بي بي سي بودنش بلكه به خاطر گشايشي كه خودت فكر مي كني ايجاد شده يا خواهد شد
اما گشايش اول بايد در دورن تو اتفاق بيفته كه مطمئنم افتاده كه بيرون از تو هم داره خودش رو نشون مي ده
نشونه ها رو جدي بگير
موفق باشي
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی