اگر آزادي سرودي ميخواند
اين شعر رو دوست دارم، چون من رو به سالهاي گذشته ميبره. چون يكنفر هست كه با خوندنش، به من نيرو و قوت ميده. چون شعر، شعر اثر گذاريه. چون محتواش برام قابل فهمه و ساده است. چون بيپرده حرف ميزنه واز چيزهايي ميگه كه برام يه آرزو محسوب ميشه. توي دنياي كنوني، توي ايران؛ فكر كنم بيشتر آدمها، با خوندن اين شعر يا گوش دادنش كه خود شاملو خونده، احساس خلا ميكنن. نميدونم؛ در من كه اين شرايط ايجاد ميشه. پوچي؛ چون نداريم، ولي يك روز خواهيم داشت
0 نظر:
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی