بگندد نمک

هنگامی که وارد راهروی ورودی مجموعه اداری آکادمی ملی المپیک شوید، با تابلوهایی زیبا و نفیس و به صورت قاب کرده مواجه خواهید شد که چشم هر بیننده ای را خیره می کند. گویا هدف از نصب این تابلوها، شناساندن ورزشهای سنتی کشورمان است که حسب ذوق افراد انتخاب کننده، تصاویر ورزش باستانی و زورخانه ای بیشتر جلوه دارد تا رشته های دیگر. چوگان از جمله این ورزشهاست که چند سالی است جانی دوباره گرفته، ورزشی که بیش از سه هزار سال در ایران قدمت دارد ولی ظاهرا ذوق تصویرگر و ناظر نصب تابلوها در راهروها، ورزش هاکی را به چوگان ترجیح داده است. به نظر می رسد چون آقایان، مسوول ورزش زورخانه ای هستند و چون چوگان کمتر در اسلام ردپایی از خود به جای گذاشته است؛ فراموش می شود.