انجمن يكپارچه كوهنوردي
هيچ وقت فكر نميكردم وقتي پنجشنبه بعدازظهر به سالن آكادمي المپيك ميرم، استقبال اينچنيني علاقهمندان را ببينم. در اين جلسه همه بودند. از قديميهاي كوهنوردي مانند بابازاده، عظيمي و محمديفر گرفته تا دكتر صالحي، محمدي، فريديان، افلاكي، رضاخاني، نجاريان، حاج ابوالفتح، داورپور، تخيري و همه دوستهايي كه در وبلاگ هايشون در مورد كوه و كوهنوردي مي نويسند و خيلي از خانمها و آقاياني كه با دل و جان نشسته بودند تا جشنواره گزارشهاي برتر كوهنوردي رو ببينند و جاي خيليها هم خالي بود؛ عباس جعفري و همسرش كه سال گذشته به بام دنيا صعود كرد
به نظر من اينكه اين همه علاقهمند براي ديدن اين جشنواره به آكادمي المپيك - كه البته مسير چندان سادهاي هم نداره - بيان خيلي خوبه. خيلي خويه كه انجمن كوهنوردان تونسته اين همه آدم رو دور خودش جمع كنه و فعاليتهايي انجام بده كه بدون ترديد مقبول جامعه است. چه در بخش آموزش، چه در بخش ارايه مقالات، چه عكس، چه فيلم و چه فعاليتهاي محيطزيستي. همه اينها خوبه. به نظر من اما وجه مثبتيه كه انجمن از خودش در اين مدت فعاليت نه چندان طولاني به جاي گذشته، صميّميته كه در عين اختلاف سليقه بين اعضاي اون است. ممكنه عباس محمدي با مثلا بابازاده بر سر فعاليتهاي فدراسيون اختلاف عميق و حتي ريشهاي داشته باشند، اما اين اختلاف هيچگاه باعث روابط گرم و دوستانه اونها نميشه. مهم اينه كه تفاوت افكار در روند كاري اين انجمن كمتاثيره
خوشبختانه اين اخّوت باعث شده حداقل بعضي كمكاريهايي رو كه دولتيها ميدهند، بپوشونه. صعودهاي برونمرزي، برنامههاي فني آموزشي و البته همّيتي كه بين اعضاي انجمن است. نبايد ترديد داشت كه اين انجمن ميتونسته حداقل در بخش پرورش نيروهاي علاقهمند و برنامههاي فني توجه بيشتري داشته باشه. اما با همين جايگاهي كه هر لحظه امكان فروريختنش از بخش غير خصوصي وجود داره، كلي منت گذاشته
پيشنهاد من اينه كه فدراسيون كوهنوردي به عنوان متولي دولتي كوهنوردي در ايران، بايد به سازمانها و بخشهايي كه حداقل جايگاه قابل قبولي بين اهالي فن دارند – مثل انجمن – بيشتر بها بده.
يكي از مهمترين بخشهاي مراسم افتتاحيه اين جشنواره سخنراني عباس محمدي بود در باب فعاليتهاي ارزشمند فريدون اسماعيلزاده براي كوهنوردان. كشف غار عليسرد، تربيت كوهنوردان و سنگ نوردان
فعاليتهاي ديگهاي كه البته به اعتقاد محمدي بايد ضبط ميشد؛ براي امروزيها و نسل آينده
به نظر من اينكه اين همه علاقهمند براي ديدن اين جشنواره به آكادمي المپيك - كه البته مسير چندان سادهاي هم نداره - بيان خيلي خوبه. خيلي خويه كه انجمن كوهنوردان تونسته اين همه آدم رو دور خودش جمع كنه و فعاليتهايي انجام بده كه بدون ترديد مقبول جامعه است. چه در بخش آموزش، چه در بخش ارايه مقالات، چه عكس، چه فيلم و چه فعاليتهاي محيطزيستي. همه اينها خوبه. به نظر من اما وجه مثبتيه كه انجمن از خودش در اين مدت فعاليت نه چندان طولاني به جاي گذشته، صميّميته كه در عين اختلاف سليقه بين اعضاي اون است. ممكنه عباس محمدي با مثلا بابازاده بر سر فعاليتهاي فدراسيون اختلاف عميق و حتي ريشهاي داشته باشند، اما اين اختلاف هيچگاه باعث روابط گرم و دوستانه اونها نميشه. مهم اينه كه تفاوت افكار در روند كاري اين انجمن كمتاثيره
خوشبختانه اين اخّوت باعث شده حداقل بعضي كمكاريهايي رو كه دولتيها ميدهند، بپوشونه. صعودهاي برونمرزي، برنامههاي فني آموزشي و البته همّيتي كه بين اعضاي انجمن است. نبايد ترديد داشت كه اين انجمن ميتونسته حداقل در بخش پرورش نيروهاي علاقهمند و برنامههاي فني توجه بيشتري داشته باشه. اما با همين جايگاهي كه هر لحظه امكان فروريختنش از بخش غير خصوصي وجود داره، كلي منت گذاشته
پيشنهاد من اينه كه فدراسيون كوهنوردي به عنوان متولي دولتي كوهنوردي در ايران، بايد به سازمانها و بخشهايي كه حداقل جايگاه قابل قبولي بين اهالي فن دارند – مثل انجمن – بيشتر بها بده.
يكي از مهمترين بخشهاي مراسم افتتاحيه اين جشنواره سخنراني عباس محمدي بود در باب فعاليتهاي ارزشمند فريدون اسماعيلزاده براي كوهنوردان. كشف غار عليسرد، تربيت كوهنوردان و سنگ نوردان
فعاليتهاي ديگهاي كه البته به اعتقاد محمدي بايد ضبط ميشد؛ براي امروزيها و نسل آينده
1 نظر:
در ۲:۴۰ قبلازظهر, آبان ۱۷, ۱۳۸۵, ناشناس گفت...
سلام
برادر ما اينجا تو وبلاگ تو چكار ميكنه!!!!!
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی