ورزش
خيلي خوشحالم از اينكه توي زندگيم حداقل درمورد سلامتيم كمي، تنها كمي، جدي‌ام! اين عادتي كه در من ايجاد شده، در نوع خودش و بين همكارام، يعني اونهايي كه توي نوشتن عمرشون رو مي‌گذرونند، قابل توجه؛ دويدن يا بعضا كوه رفتن، هرچند در برخي موارد با وقفه‌اي كوتاه مواجه مي‌شه اما در كل زير سوآل نمي‌ره و استمرار داره. حالا بگذاريد در مورد برنامه‌هاي جمعه‌ها بگم: بيش از 18 ساله كه پارك غربي چيتگر براي ما و خانوادمون، البته مردهاش!، به پاتوقي تبديل شده كه هم خارج كردن فشارهاي روحي كه در طول هفته وارد مي‌شه و هم براي ورزش. اين هفته هم، يعني ديروز، من و پدرم و برادرش، اونجا بوديم و در حاليكه پاييز با سكوت دل‌فريبش و با رنگ‌هاي چشم‌نوازش زمينه رو براي عدم شلوغي فراهم كرده بوديم، ما سه نفر ساعت‌ها اونجا حضور داشتيم و لذت برديم. حالا كه بيشتر نگاه مي‌كنم، مي‌بينم كه چرا مردم ما اينقدر از نظرروحي و جسمي دچار مشكلند و به جاي اينكه به لذت‌هاي واقعي دنيا و تماشاي طبيعت بپردازند حاشيه‌رو دو دستي چسبيدن. درست مي‌شه اما
ارسال توسط lostprofile @ ۱۱:۳۷ قبل‌ازظهر
1 نظر:
در ۱۰:۲۸ بعدازظهر, اردیبهشت ۱۰, ۱۳۹۱,
ناشناس گفت...
نویسنده سهیلا شاکرین ۱۳۹۰ دارای فوق لیسانس رهبری سازمانی و درگیر فوق لیسانس دوم در روانشناسی در ایالات واشینگتن.
ربط ما چیست؟ ۳ #
در خواست و هدفتان چیست؟ با رسیدن به اهدافتای آینده جامعه تان را خلق کنید. وقتی که تاریخ تمدنمان را میخوانیم سوالی که دائم پیش میآید این است که چرا ایران به اندازه امریکا یا هلند یا ژاپن ترقی نکرده؟ همراه این سوال کلافگی و گیجی ئ ناخودآگاهی هم اغلب به ما دست میدهد به این دلیل که در عین حال در همان تاریخ میخوانیم که ایرانیها چه در زمان ایران باستان یا در دوران طلائی اسلام، کمابیش حدود ۱۸ قرن، یکی از دو سه تمدن بزرگ و بسیار موفق دنیا بودند. یعنی بارها و بارها ما دوراندیشی، خلاقیت و پشتکار خود را برای ساختن و پیشبردن جامعه ای توانا، مرفه و مستقل نشان داده ایم. برای ۱۸ قرن، زمانی که هیچ الگوئی دیگری بغیر از ذهن، خلاقیت و انرژی خودمان نداشتیم، ما بارها توانائی خود را برای کشف و اختراع و تولید کالا و سرویس، برای تغذیه بهتر و بهتر کردن زندگی مردم و فرزندان خود، برای پروراندن علما و دانشمندان، برای تجارت و متمول شدن و ابداع کردن سازمانها و سیستمهای موفق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، و بر قرار کردن روابط مثبت با اقصانقاط جهان نه تنها ثابت کرده ایم بلکه زبانزد بوده ایم. پس چرا ما ایرانیها با تمام قدمت تمدن و بهره هوشی فردی و جمعیمان حدود ۶-۸ قرن پشت سر انقلاب صنعتی و پیشرفتهای ملموس غرب هستیم؟
میشود به این سوال از زوایا و دیدهای مختلف جواب داد. ولی کدام زاویه یا دید میتواند که چاره ای بغیر از آنچه در پیش گرفته ایم جلوی پای ما بگذارد؟ کدام زاویه ی و دید تازه تری میتواند تمرکز صد ساله ئ سیاسی-اجتماعی و ذهنی ما را به جهت صنعتی-اقتصادی و عملی سوق دهد؟ کدام درخواست امروز یا فردای ما میتواند صدها مشکل ما را در مسیر خود-چاره-ساز بودن سوق داده و ما را قادر کند که خود و فرزندان خود را برای رقابت در دنیائی نو پرورانده و آماده کنیم؟ بنظر من یکی از مطالب پایه ای برای تشخیص اینکه چطور بعد از قرنها یک جامعه پیشرفت کرده و دیگری نکرده موضوع اقتصاد است. پس اجازه بدید که نگاه مختصری (از نظر خودم) به موضوع اقتصاد و بعضی از مسائل ساختاری مربوطه اش بکنیم. (... لطفا بقیه ی مقاله و شماره های دیگر را در بلاگفا بخوانید.) ...http://soheylashakerine.blogfa.com/
من عضو هیچ گروه یا عقیده ی بخصوصی نیستم - اگر چه خوب است که از عقاید دیگران با اطلاع شد
عقیده ی من کمک کردن به ایرانیان عزیز است در سطحی که میتونم - با محبت زیاد - سهیلا
soheylashakerine@gmail.com به من امیل بزنید یا در بلاگفا کامنت بگذارید. از شنیدن هر گونه نظرشما دلگرم میشوم. حق کوپی رایت مختص نویسنده است. اگر مقاله را دوست دارید به 5 نفر بفرستید.
http://soheylashakerine.blogfa.com/
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی