براي بم
پس از ديدن وبلاگ جديد سارا، طرح پرداختن به موضوع بم و راهكارهاي احياي اين شهر از جنبههاي مختلف رو كه توسط ايشان پايهريزي شده بود تحسين كردم. امروز اما بعد از حرفهاي بانو كه دعوت شديم به جلسهاي براي بررسي دقيقتر موارد با كلّه اجابت كردم. چرا؟ چون فكر ميكنم نجات يك انسان نجات يك فرد نيست نجات يك جريان فكري است و هر كدم از مردم ماتمزده بم با جريانهاي فكري خودشون ميتونند در حد و اندازه خودشون جامعهاي رو آباد كنند. براي من كه در بخش گردشگري ورزشي كار مي كنم پرداختن براي فراهم كردن اوقات فراغت بهينه يا ورزشهاي همگاني با هدف پالايش تن و روان ميتونه گزينههاي قابل قبولي باشه. البته دخالت دادن سازمانهاي خصوصي و علاقهمند در اين بخش نيز قابل بحث و بررسي يه. به هر حال اين جلسه قراره چهارشنبه برگزار شه و انتظار ميره سودمند باشه.
«برای ساختن بم باید کاری کنیم، همه با هم. کاری فراتر از تقریر متن هایی سرشار از احساس، کاری بیشتر از فشردن دکمه های کیبورد برای ساختن دل نوشته ای که اشک از چشم ها جاری کند. نمی دانم می شود یا نه اما باید کاری کرد. شاید اگر عقل هامان را روی هم بگذاریم، بشود. شاید......». از وبلاگ بمان بم.
1 نظر:
در ۱۲:۰۲ بعدازظهر, دی ۱۳, ۱۳۸۵, ناشناس گفت...
داشتن دوست هایی مثل تو و هستی آدم رو به زندگی امیدوار می کنه.
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی