آهسته

آهسته آهسته قدم بر داريم و برويم به سوي ناكجا. زندگي كنيم و بعد بميرم براي فرداها و فكر كنيم كه كه‌ايم و چگونه بوده‌‌ايم. "زندگي سخت ساده است و دشوار نيز هم."

بگذريم. جداي از مصاحبه توجيهي آقاي وزير راه از عملكردش در اين وزراتخانه براي فعاليت در بخش‌هاي ميراث‌فرهنگي و البته محيط زيستي كه بگذريم مي‌رسيم به اين مطلب كه دوستان سعودي ما در كاخ موزه نياوران احساس سلطنت بهشون دست داده و در حالي كه آقاي مشايي هم يه زير چشمي مشكوك بهشون نگاه كرده، رفتند و در چايخانه صاحبقرانيه يله رها شدند.

در نهايت هم "فكر مي‌كنم" بهتره خودمون رو براي يك زندگي آروم و به دور از حاشيه بيشتر تحريك كنيم. كشورمون اونقدر حاشيه داره كه به‌جاست در زندگي خودمون مسايل جديدي رو وارد نكنيم. بايد تلاش كنيم و به بالاها بريم،