پوووول

ما پولمون رو گرفتیم و چه داستان و حکایتی بود این پروژه! انگار باید فتح قلعه می کردی. با این حال هیچ لذتی برای ما باقی نموند؛ چرا که همه اون، چاه "ویل" بی خویشی رو پر کرد و تنها نمونه بارز به جای مانده اش، یک کارت حافظه خوان بود. و عجب تکنولورژی ای است این کارت حافظه خوان. انتقال اطلاعات از یک "حافظه" به سیستم. در پی این ولخرجی عظیمی که من داشتم، از این پس می تونید عکسهایی که خودم گرفتم رو ببینید. عکسهایی از دوستان سابق ما در میراث خبر نخستین بخش گزارش ماست.