تكان
در انتظار يك زلزله خبري روزها را شب مي‌كنم و شب‌ها را نيمه. شايد حضور در جبهه مقابل كمي از اين فشار كم كند. شايد هم يكي از آن طرف بيايد و ما را با خود ببرد. امكان تشكيل مرز مشترك هم خيال باطلي نيست. منتظرم و اين انتظار گويا همواره با مردم با فرهنگ ايراني دوخته شده و تا ظهوري كه وعده داده شده ماندگار.«اگه نياين خودم مي‌يام‌ها!!!»
آه انتظار، انتظار
ارسال توسط lostprofile @ ۴:۱۳ بعدازظهر
0 نظر:
ارسال یک نظر
اشتراک در نظرات پیام [Atom]
<< صفحهٔ اصلی